Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (4 Φεβρουαρίου 1815 – 26 Φεβρουαρίου 1883) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα. Διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας για συνολικό διάστημα 7,5 σχεδόν ετών.
Ως υπουργός και πρωθυπουργός πολιτεύτηκε με μετριοπάθειά και σύνεση, αλλά και δεν δίστασε να αναλάβει τολμηρές πρωτοβουλίες.
Το 1866 ξεπέρασε με επιτυχία το Κρητικό ζήτημα χωρίς η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία. Επιτυχία της διακυβέρνησής του θεωρείται η διευθέτηση των δανείων της ανεξαρτησίας το 1878 και η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου (Άρτα) το 1871.
Στο εσωτερικό της χώρας φρόντισε για τη διευθέτηση πολλών εσωτερικών προβλημάτων, οικονομικών και φορολογικών στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της βιομηχανίας. Επεδίωξε την αντιμετώπιση του προβλήματος της ληστείας (νόμος ΤΟΔ΄ 1871), ενώ σημαντικός ήταν και ο νόμος ΦΠΣΤ΄, «περί ευθύνης υπουργών».
Ένα από τα πιο σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα που έλαβε ήταν η διανομή το 1871 2.650.000 στρεμμάτων γης (‘εθνικών γαιών’) στους ακτήμονες που τα καλλιεργούσαν.
Το ζήτημα το δανείων της ανεξαρτησίας διευθετήθηκε το 1878, επί κυβερνήσεως Κουμουνδούρου,και έτσι η Ελλάδα απέκτησε και πάλι πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Τέλος, επί κυβερνήσεως Κουμουνδούρου υπογράφηκε το 1881 η Συμφωνία της Κωνσταντίνουπουλης, με βάση την οποία παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα η Θεσσαλία και μέρος της περιοχής της Άρτας, σε εφαρμογή της Συνθήκης του Βερολίνου του 1878.
Οικονομικη Ιστορια της Νεωτερης Ελλαδας 