Ο Ελευθέριος K. Βενιζέλος (Μουρνιές Χανίων, 11 Αυγούστου / 23 Αυγούστου 1864 – Παρίσι, 18 Μαρτίου 1936) ήταν ένας από του πλέον επιφανείς Έλληνες πολιτικούς. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο Κρητικό Ζήτημα και κυριάρχησε στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας για ένα τέταρτο του αιώνα, από το 1910 έως τον θάνατό του το 1936.
Οργάνωσε το Κίνημα του Θερίσου και το 1910 ανέλαβε την πρωθυπουργία της Κρητικής Πολιτείας, την οποία εγκατέλειψε λίγους μήνες αργότερα για να διεκδικήσει την πρωθυπουργία στην Ελλάδα, κατόπιν προσκλήσεως του Στρατιωτικού Συνδέσμου.
Ήταν πρωθυπουργός σε όλη τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τάχθηκε υπέρ της Συμμαχίας (Entente) διαφωνώντας ανοιχτά με την στάση ουδετερότητας του Βασιλιά. Λόγω αυτής της διαφωνίας, αν και είχε εκλεγεί πρωθυπουργός παραιτήθηκε. Η παραίτησή του υπήρξε το προοίμιο του Εθνικού Διχασμού.
Ο Βενιζέλος επέστρεψε στην πρωθυπουργία την περίοδο 1917 – 1920 αλλά εγκατέλειψε την Ελλάδα μετά την ήττα του στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920. Επέστρεψε το 1924 για λίγους μήνες και το 1928 εξελέγη πάλι πρωθυπουργός. Τον Ιανουάριο του 1933 έγινε για τελευταία φορά πρωθυπουργός και τον Μάρτιο του 1935 μετά από απόπειρα πραξικοπήματος κατέφυγε στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε.